Ağıt

Uzaksın kalbime, uzaksın
Dokunmaya kıyamadığın tenim ve kırıp geçtiğin kalp kırıklarım ironisi
Haftalarca silinmeyen ojeler, diye tarif ediyorum acını aşkının
Sahi, aşık olmak tarifini bile bilmemek,
hissediyorum işte adı her ne boksa demek
Yakınımda sevişenler, aklıma gelen öpüşlerin

Çok uzaksın sevgilim, sahi
Hiç sevgili olmadık ki biz
Kalbini içine hapsettiğin parmaklıklar arasından bakakaldım öylece
Bakakaldım
Bakakalıyorum
Başka bedenlerle, benleyken bile,
başkasıyla
bir başkasıyla
başkası kelimesinin sapladığı hançer her söylendiğinde bir

Uzaksın, belki de yoksun
Yakın da uzak da olmayacak kadar yoksun belki artık
Ve ben ve ben yine acı ve ben yine acı çekiyorum

Uzağım, belki de yokum
Yakın da uzak da olmayacak kadar yokum belki artık
Araftayım
Ve ben ve ben yine acılar ve ben yine acılar içindeyim