Ah Bir De Görsem Seni

Zordu sevmek,
Kolaydı unutmak henüz yolun başında...
Tüm diretmelerine rağmen hayatın
Sevmekti güzel olan...
Ah bir de görsem seni...

Adı yoktu derdimin
Sen desem yoktun
Sensizlik desem hiç var olmamıştın...
Sorma!
Sensizliği...
Ah bir de görsem seni...

Gün ağarıyordu sesini dinlerken
Yanık sesli kadın "yoruldum" derken
Bütün yorgunluğumu alıyordu sesinin yansıması...
Ah bir de görsem seni...

Veda etmek yoktu
Zaten beceremiyordum...
Derin bir iç çekiş vardı
Söylenmemesi gereken sözlere...
Ah bir de görsem seni...

İlk bakışın hayaliydi yüreğimdeki
Çaylar demlenirken gülüşünü izlemekten ibaretti belkide hayat...
Bilmiyorum,
Nasıldır kokun...
Ah bir de görsem seni...

Özlemekti kalbime sancılar veren
Bir gülücüğü
Bir selamı...
...ve zaten olmayan bir hasret vardı
Özgür bırakılmaktan ziyade
Sev beni demelere...
Ah bir de görsem seni...

Sevme beni deyince
Ateşler yanıyordu sana giden yollarda
Depremler oluyordu attığım her adımda
Rüzgar duruyordu savurmuyordu sana doğru...
Varsın yanayım o yolda
Ayaklarım tökezlesin
Kavursun çöl rüzgarları bedenimi...
Ah bir de görsem seni...

Görmeden seviyorum seni
Ellerini, gözlerini, ay yüzünü...
Ah bir de görsem seni...