Ahraz

-KARANLIK-

Aşk soluk borularımıza sığmayacak kadar derin
Ve nafile onu içimize çekme çabamız
Bir nefes adın kaçsa kursağıma
Ötesi ölüm
Bildiğin gibi işte..
Yazarken de tekrarlanıyor gibi cümlelerim,
Ben bir sahnenin tam ortasında
Hayatının başrolüne göz diken çömez
Sen son sufleyi okuyorsun dudağıma..
Sonrası kuru suskunluk..
Yarıda kesiliyor bildiğim tüm oyunlar
Sende kaç mevsim sürüyor ayrılıklar?
Hangi ahraz hikayenin gözbebeği yokluğun?
Ya da kaç istasyonda unutuldu bitimsiz kokun..
Bu kaçıncı göç edişin yüreğimden?

-ACI-

Adın dudaklarımda veba salgını..
Bilmediğim dillerin bitmek bilmez sancısı..
Şimdi;
En yabancı benim yokluğuna
Hadi topla ayrılıklarımızı başucundan..
Ve git...
Yık bildiğim bütün geliş yollarını...

(Söylemediğin hiçbir söz aleyhinde delil olmayacak bundan sonra..
Konuşmama hakkına sahipsin her zaman olduğu gibi )