Aklım Karışık 3
Doğum günüm de kendimden kendime şiir hediyesi…
Aklım karışık…
Hiç kimseden saklanıyorum
Hiçbir karanlıkta…/ hiçbir yerde
Hiç kimseler bulsun istemiyorum beni
Hiçbir anısında olmak istemiyorum hiçbir kimsenin
Yaşanmış hiçbir anım kalsın istemiyorum -gelecek zamanın hiçbir anında-
Hiç kimseyi kırıp dökmek istemiyorum
Hiç kimsenin de beni kırıp dökmesini…
Hiç kimseleri sevmek istiyorum yinede -tutkulu hiç bir aşkla-
Hiçli geçmiş zamanın hiçliğinde;
Hiç kimseler sevmese de beni
Hiç başıma yaşamak
Hiç kimsenin hiç kimsesi olmak istiyorum…
Hiç hiçe oturalım
Hiçbir beklentimiz olmasın -sakın ha- birbirimizden ve de dünyadan
-Şu dünyayı suçlamaktan vazgecelim
Ve de başımıza gelen her şeyden sorumlu tutmaktan-
Hiç bir şeyle dolduralım kadehimizi
–kadehte dudak payı… Dudak izi… Parmak izi falan bırakmayalım-
Hiçbir şeyin şerefine kaldıralım
“Cam cama” ya da “can cana” tokuştursak da olurdu ama…
Çok eskidendi o… Boş ver… “hiç hiçe” tokuşturalım
Mahşeri kalabalık yalnızlığıma
Kör kütük suskunluğuma
Ve mukaddes hiçliğine içelim yaşamın
Sevgili hiçim benim…
Sarhoşum… hiçkolik olmak istiyorum... hiç olmak
Zivanadan çıkmak…/ pislik yapmak…/ bağırmak çağırmak
Ortalığı birbirine katıp katıp karıştırmak…
Tükürmek istiyorum
Ve okkalı bir tokat atmak -komşusu açken tok yatanın-suratına
Herkese sataşmak, kafa tutmak…/ rezillikse…/ rezil olmak…
Üstelik bu gün doğum günüm
Vay be! desene: bir yaş daha öldüm…
Dedim ya… Aklım karışık…
Kafamın içinde kuralsız kaidesiz uçuşan şiir kuşları…
