Ankara Sanki Ağlıyordu

yaşı ilerlemişti
artık eskisi kadar güçlüdeğildi pençesi
bilge idi tecrübeli idi
çok yarası vardı sırtında
yoldaşları hançerlemişti
ama o güçlüydü
ama o dayanıklıydı
çünki o bir bozkurttu
o son başbuğ du.


karlı bir kış gününde
son nefesini verdi
bilge ve lider başbuğ
binlerce bozkurtu üzmüştü
kolonu v ekanadını kırmıştı
sevenlerinin
evlatları kan ağlıyordu
o gün ANKARA
gerçekten en kara
günlerinden birini yaşıyordu
bilge bozkurtun cenazesi
yavaş yavaş ilerlerken mabedine
ANKARA sanki ağlıyordu

giden bir insan değildi sadece
giden bilge bir bozkurt değildi sadece
batan Türkün bahtı
Türkün gönlündeki ayndınlık güneşti
giden bize türklüğü öğreten
son başbuğ
ALPASRSLAN TÜRKEŞ'Tİ