Ankara Sokakları - 12

Kıyına ayak bassam, ürperir çekinirim,
Taşlarına döndüğüm Ankara sokakları.
Acıtırım beynimi, çırpınır tepinirim,
Habersizce söndüğüm Ankara sokakları.

Karamsarlık yitecek, gözler hep gülecekti,
Hani mutlu insanlar çağları örecekti,
Sabah seher yeliyle muştular gelecekti,
Ayazında donduğum Ankara sokakları.

Soğuğun var alnımı yalayarak geçiyor,
Muştuların canımı ta burnumdan çekiyor,
Lambalar titredikçe, bana hüzün çöküyor,
Telaşıyla konduğum Ankara sokakları.

Her zerrende yaşayan aşkın ile kansaydı,
Bu alevle beslenen, sana şerbet sunsaydı,
Herkes gıpta eyleyip, tereddütsüz ansaydı,
Hesabına kandığım Ankara sokakları.

Kimileri hırsından tekme atıp dolaştı,
Kimileri kıyında söyle sessiz dalaştı,
Bazen bizden habersiz uyuz itler hırlaştı,
Muhabbetle andığım Ankara sokakları.

Sana yazıyorum da sana değil sitemim,
Yüreğim burkuldukça artıyorsa matemim,
Korkumdandır inan ki, benzemesin hitamın,
Geçmişine yandığım Ankara sokakları.