Anneme Mektup

Yine geldi bahar
Ağaçlar yeşerdi anne
Kuşlar dallarda sekiyor
Sokaklarda çocuklar ...
Senin 'koyun gözü 'dediğin o papatyalar,
Toprağında açıyor şimdi

Diktiğin çiçeklerin toprağını eşeleyen, saçan
Balkonumuzun panjurunun üstüne yuva yapan güvercin
Kaçıncı yavrularını büyüttü biliyor musun anne ...
Mutfak kapısını açık görünce
Yine korkusuz dalıyorlar içeriye
Seni sorar gibi
Bakıp yüzüme kaçıyorlar

Geçen gün arkadaşım geldi
Yanında annesiyle
Senden söz ettik konuştuk epeyce
Namaz kılmak istedi adaşın teyze
Uzatırken seccadeni halen sen kokuyordu anne

Kaç yıl oldu sen gideli
Köyümüzde bahçemizdeki dut ağacının yaprakları gibi
Günler takvimlerden bir bir düşüp gitti
Eksilmedi, bitmedi yüreğimde sızı anne
Bu kaçıncı bahardır
Gün batımlarnın peşinden üşüyorum
Yorgun düşüyorum gecelere
Güllere de bakamıyorum dokunuyor yüreğime
Anlatamıyorum anne
Anlatamıyorum kimselere
Hiç kimse senin gibi bakmıyor yüzüme
Anlamıyor anne

Anladım ki
Bir ana
Bir de yar yokluğuna
Dayanamıyor yürek
Dayanmıyorum yokluğuna anne
.................................................
8 Haziran Annemin Öldüğü gün.