Aşk, Kıyametim Oldu...

Ne yana gitsem, yollarımda katil acılardan duvarlar,
Ardı ardına gemileri yakan serseriliğim,
Yangınlardan arta kalan şiirlerden kan akıyor hala
Her yol ayrımında puslu havanın kurtları,
Daha ne kadar yılana sarılacağım, çöl sessizliğinde.!

Acıyı arabesk şarkılarla geciktirebilirim belki,
Er geç yakalayacak yalnızlık
Bir türlü inanamıyorum yarının güneşine,
Kaç milyon acı yaşadım bilmiyorum
Yadırgamayın, ve alaya almayın
İnanmak gelmiyor içimden
Güvenmiyorum , döndüğüm kapılardan
Ya bir daha tokat yersem korkusu nedir bilir misiniz?

Aşk, hep yollarda bırakır
Yüreğim başkasında, gözlerim özlem vurgunu
Soluksuz ve yoksul geceler tüketir kalan nefeslerimi de,
Aşka nasıl güvenip içeri alabilirim?
Bu saçlar böyle miydi,
Bu vurgun yemiş şiirleri kim yazdırdı,
Çatlamış dudaklarımı,
Darmadağan umutlarımı daha dün bir aşk vurmadı mı?
Aşk, bırak beni yılgın yalnızlığımla...
Canım yanıyor kalabalıklarda...