Aşk ve Siyah

Ş
A
İ
R
şair yüreğine teslim oldu sonra

aşk denen ateşe attı kendini

iki can bir beden üryan iken irkildi

rölans... Aşk ve Siyah...


Zamanın içerisinde bir leyli nardı
Gök kubbemden çekip gittin sevgili
Tufanlar fırtınalar sessiz gelsin diye
Ne çok dilekler tutmuştum oysaki
Aşk ve Siyah gibi
Bilir misin şairim yokluğunun ardından
Kaç gece uykularım ağladı ben ağladım
Kaç sabahlar güneşim kayboldu ben aradım
Onca yıl nefesim sensiz ölüm koktu
Ölümü vuslat meşalesi ile nasıl da bekledim
Ant olsun ki şair sana kavuşmaktı tek dileğim
Aşk ve Siyah gibi
Neden bekleyemedin neden gittin sevgili
Şimdi her zivistan yağmurlarında yine yokluğun
Üşüyüp titrerken ben o en senli özlemlerimle
Her bahar soludum yine kavuşmak ümidi ile aşkı
Sonrasında mı hüzzamdı bütün şarkılarımız
Hani vardı ya şair...bir yangının külünü
Yeniden yakıp geçtin diye başlayan şarkı gibi..ahhh
O şarkılar ve benzerleri hani ayrılık yazanlar
Aşk ve Siyah gibi
Hiçbir daha eksilmedi ki hayatımdan
Ve yerini hiç bırakmadı ne umuda ne kavuşmaya
Canımdan her dem bir can daha koptu şair sus/tum.
Vefasızdı uğruna yakarım dediğin bütün yıllar
Ya sen şair sen...
Ya senin yüreğin yar / vefadan ne anlar ?

Git/me

Kal desen de

Git/tim sevgili

Aşk ve Siyah gibi.