Askerdeki Abime...

içim garip...
buruk mutsuz aşk olan bir adamın perişan hali gibi..
zehirli bir hançerin akıttığı kan gibi ağlatıyor gözlerimi yokluğun...
sen !
zamanın sonsuzluğu kadar derin deriin bakardın gözlerme asker...
her geldiğinde gidişini emanet bırakırdın o sen kokulu odana..
ya gözlerin?
ne kadar çaresz kalmş insanın son umudu varsa onları saklıyordu bakışlarına
vatan için can.. vatan için beden ..? ya biz , ya benim ne içn sadece toprak yahut bir bedenmyidin sen..
sen paha biçilemez değerlerin tümü..yokluğunun tarifi olmayacak kadar eşsiz bir güzellksin..
kardeş ! bir kardeşden çok daha fazlası anne ,baba, can beden ruh su.. hayatta beni yaşatan ne varsa
sen o sun herşeysin...
bitanem..hasretin her geçen gün canımı yerinden söküp alıyor .. bir hatanın bedelemi yoksa neyi beklediğimizi bilmeden
geçrdiğimz son ayrı günlerimiz mi ? brbrmzden ... !(şafak-35)