Aşkına Müptela

Bir anda girmiştin sen kanıma
Müptelası olmuştum aşkının
Ne yapsam kurtuluşum kalmadı
Yegane çarem sensin sevgilim
Gün yirmi dört saat hâlâ kanımdasın
Üç yüz altmış beş gün yine canımdasın
Bir kere bakışın yetmişti bana
Bağlanmıştım sana her kalp atışında
Gözlerim dolmakta her gün batışında
Yüreğimde kıpkızıl kor gibi bir akşam olmakta
Resimlerdeki anılar ellerimde tek tek solmakta
Kuruyup çatlamakta sevginle sulanan toprağım
Üzerime bir duvar gibi çökmekte apansız ayrılık
Anında beni küller misali etmekte darmadağın
Sanki zirvesindeyim yükselen karlı bir dağın
Titrerim bir bıçak keskinliğindeki buz alevi ayazlarda
Kaybetmişim artık benliğimi
Hükümsüz kalmışım yâr sensiz
Gönlüm hiç bitmeyen yakarışlarda
Yapayalnız yaşamakta karakışlarda
Bir anda girmiştin sen kanıma
Müptelası olmuştum aşkının
Ne yapsam kurtuluşum kalmadı
Yegane çarem sensin sevgilim

(17 Ağustos 2007/ Balıkesir-Ören)