Ateşe Adıyorum Kendimi...

Yanmıştı cezbinde o ilk bakışlarının
Taaruzunda kora dönen yüreğimde
Müebbettir ruhumun can yangınları
Cehennem nöbetindeyim sensizliğin
...
Tahammül sınırlarını aşarken yokluğun
Yak sabrımın katli zamanı
Geleceğin cinnet oyunlarında
Bırakma beni mücrim gibi
Cezası ağırdır bilirim

Sessiz ağlayışlarda saklıdır sürurum
Sukutum ikrarımdır anla ey yar
Yaşamayı susuyorum sensizlikte
Sırrımı ayan eder gözyaşlarım
Kristal yalnızlıklar karışır ince ince
Kirpiklerimin ucundaki ummana
Çalan her içli şarkıda
Bir keman ağıdında
?'Es'' desen düşecek ömrüm
Yaşamaksa ölümün bahanesidir artık yokluğunda

Hüzzama kesen yanına tutunuyorum gecenin
Sevdayı ölüme salarım en siyahında
Usul usul çekiliyor ruhum tenimden
Bir sen kalırsın geriye
Ay'a bulanmış aşka infial bir silüetden
Fecre dayanır zulmet
Yıldızlarda bıraktım gözlerimi güneşe inat
İstemem doğmasın sensiz sabah
Kimbilir ne acılar çoğaltacak
Nice şafaklar düşecek gözlerimin kızılına
Zamanın firak gölgesinde kanarken ömrüm
Saçlarımda beyaz beyaz ecelim savrulacak

Can kırıkları serpilmiş geleceğime
Çıplak ayakla yürüyorum kanayarak
Mutsuzluğun resmini yapıyorum
Hayatın tuvaline çiziyorum hiçliğimi
Kızılca kıyamet bir tabloda
Aslını siliyor suretim
Öykünür Guernika, kan tutar ellerimi

Hadi ellerinle dokun yaralarıma
Avuçlarında dağlansın yüreğim
Ecelimi kutsuyorum narında
Hadi senlendir beni,
Yak yokluğundaki varlığımı yar
Ateşe adıyorum kendimi

Ölümden bir kıvılcım düştü aşka
Yüreğim yangın yeri