Aydınlık

Kırık bir camın ardında
Buğusu dökülmüş pişen yemeğin
Bir aydınlık çarpar yüzüme
Kırığından süzülen güneşin
Yurdum adına dudağımdan dökülen sözler
Taze tutmaya çalıştığım umudumdur o aydınlık
Kırık dökük olmuş düzenin
İçinden sızmaya çalışan barış
Minicik sıcak bakışlardan yansıyan sevgidir o aydınlık
Öğrettiğim abeceyle
Sırt sırta, birbirinden farklı harflerle, çizgilerle
Adını yazmaya çalışan
Minicik eldir o aydınlık
Konuşulan tüm dillerin, şivelerin
Tutturduğu, beraberce söylenen barış türküsüdür o aydınlık
Kadının elindeki nakışa
Ressamın tuvaline
Şairin dizesine
Oyuncunun sahneye
Dansçının bedeniyle
Çizdiği yoldur o aydınlık
Yemeğin soğanından yanan gözlerimin akıttığı yaşın
Tüm gözlerden akanla aynı denize vardığı kardeşçe yaşamdır o aydınlık
Buğular kaybolur mu, güneş kamaştırır mı yüreğimi...