Ayrılığın İlk Dakikaları

'Bir kadının duygularına karşı yalnız kalmak,
sadece yalnızlığın kare köküdür (yalnızlık) ...'

Bir sabah uyandığında
bir mesaj beklersin ilk önce
'Günaydın aşık olduğum adam' diye
ve aradan beş on saniye geçer
akşam üstü yaşadığın
ayrılık gelir aklına...
ve yattığın yatakta sanki sevişen
siz değilmişsiniz gibi
bedenin yalnızlığın
geniş karyolasında uzanır öylece...

O saatten sonra
kahvaltı yapmak istemezsin
erkenden sigaranı yakar
sokak kapısını çıkarken sertçe örtersin
ve meteoroloji verdiği tahmini rapora göre
yalnızlığına yağmur yağabilir...
oysa ki herkes bilir
yağmur aşkı söndürmez,
o sadece gözyaşlarını kamufle etme biçimidir...

Ve saklanabileceğin
bir mağara ararsın herhangi bir yürekte...
o yürek sana gönlünü açsa da
sevda için sevda objektif olarak;
birbirine aşık iki sevgiliyi
fırınlarda yakan nazi katliamına benzer...
o yüzden zamanla unutursun/unuttuğunu sanarsın
yol üstü bir durakta karşılaşmazsan eğer...

'İşte bu yüzden hep isterim ki
sadece bir kereliğine
kalbi tahrip etmeden
gidebilse o insan evladı...'