Ayrılığın Rengidir Sonbahar

uzun uzun yazamasamda ,
çok olmadı sen gideli,
nefesin hala şehrin saçlarını boğuyor ,
sen kokuyor her yer,
ellerimde soluk gölgeler var,
gidişini hatırladım şimsi.
yine hüznüm yüzümden okunuyor,
baş ucunda uyudum yaralarımın ,
sızlatıp seni uyandırmasın diye,
kıyamazdım gözlerine,
sen küsünce sonbahar oluyor heryer,
sen sevmeyi sevemedin,
ben katilime aşk dedim,
artık farklı gündüzlerde ,iki karanlık geceye uyanacak düşlerimiz,
tokat gibi bir ayrılığı gururlu bir bekleyiş süslemez.
tüm çıkmaz sokaklar , sana çıkıyorken,
unutmayı ezberletme bana,
seni unutmanın adı yok lügatım da,
sahi nerede kalmıştık ayrılığın ;
son harfinde mi, son mevsiminde mi?