Bana Senden Bir Gülüş Lazım

hayatın bayat sabahlarından biri
gecenin sana kavuştuğu noktada
bir düş sokağında umutlarım
bulutlar titretiyor ellerimi
rahat bir yorgan tenindende sade
güneşin şafağına deyiyor ellerim
bir zaman yarınların farkında
birde ben farkındayım şu feleğin çarkında

karanlıklar arıyor yine seni
yine geceler ağlıyor sensiz
tebesümler yetişmiyor geleceğe
arıyorum sönmeden yıldızları bir vefa diye dye
soruyorum şu sakin şehrin sunduğu namelere
soruyorum kalenderlerin kalktığı revandan
seneler geçiyor ardından
tükenmeden umudum
poyrazlar kırıyor yüreğimi bu saatlerde
ağlatıyor yine beni geçmişin gülücükleri
farkındayım bende daha nelerin
adı sürçü lisan olsun bahanelerin

geniş bir sakinlik içinde dediklerin geliyor aklıma
aratıyor yüreğime halsiz kalmış cevapları
jilet kınındanda keskin bu gün düşlerim ve gülüşlerim
oralarda sitemler yetişiyor yüreğime
kalmışım tedavülünden gayrısına
gümüş bir tabakanın içindeki tütün kadar
sarı ve vefalı yarınlara yakın
değilmi yoksa ben mi sevdalıyım sadece
alfabelerin noktasız i lerine
geniş zaman cümleleri yakıyor yüreğimi
nerde diye soruyor sanki seni bana
bir tebessüm yetişiyor sensizlikte
haykırıyor sanatın saflığını sanki leonardo
resim arıyor yularını zamanın bir kır atın teninde
bir heykeltıraşın farkındamı şu taşlar
sırasız ve lüzumsuz anların felaketi çökerken sabaha
yalnız ağlıyorum yarınlara sensizim
ben mi kızıyorum sabahın telaşına bir lütuf hali diye
saatler seni geçiyor hep bu anlarda
her ağlatan bir leyla ağlayansa duygular
dediklerin gaddarca
düşündüm defalarca gamsızlığını
düşündüm hali nazar saflığını
yetiyor ağlatmaya kuytuluklar bu gece
seni tarif etmeye çalıştım ben sadece

gelin olmuş duyguların bir gamsıza
bir selama muhtaç düşlerim bugün yine
fasıl halindende faydasız sazım
bana senden bir gülüş lazım
gayrısı ağlatır yoksa beni bilesin