Bari Şiirim Üzülmesin

Ben seni hep
Gönlümün uçurum diplerinde sevdim ya
Bir edalı yamacın peşine takılıp
Gidemediğim ondandır...

Sakın ola ki...
Bir daha da sırtını dayama mehtaba
Gecelerin yolu ki
Hep sabaha çıkar
O kadar kaybındayken
Bir tek merhaba
Hangi vuslat eğilip yarama bakar

Nasıl da böyle
Tebessüme bile sırt çevirir ettin...
Yıllanmış tozlarını her aldığımda
Hep ağlamaklı ağlamaklı bakar yüzüme
Gelişine beklettiğim ihtiyar gülüşlerim

Bilmem ki hatırlar mısın...?
Zülüflerin mısralarıma dökülünce
Şarkılar alkışlardı türküleri
Çoban kavalını dinlerdi ney
Hey gidi günler hey...!

Gelip yüreğe çulunu serse de
Elinde doğup büyüdü
Ayrılığın hatırını kırmaz ki hasret
Oysa ki,
Saçından bir tel de koysaydın
Yeterdi damat bohçama

Neylersin ki...
Hayalleri uyandırma vakti geçti artık
Ben şimdi,
Bakışlarından çaldığım sevda ötelerini
Şöyle yanı başına bırakayım da
Bari şiirim üzülmesin