Başladığın Yere Döndün mü Sen

Ayaklarım yine bağımsız benden...
Getiriyor bedenimi istediği yere...
Deniz kenarında buldum kendimi.
Yaz güneşinde yanan o kumlar solgun şimdi...
Rüzgar kesiyor kulaklarımı,sızlatıyor ama ne ki acısı,
Dalgalara karışıyor ruhum o an kayboluyorum...
Hiç böyle hissetiniz mi ?
Başlangıcı burasıydı sanki hayatımın.
Başladığın yere döndün mü hiç?...
En başından başlamak her seferinde...
Kaybeden olmak hep...
Kurtuldum bi an kendimden.
Bulutlar takıldı gözüme,
Bulutları gördüm kaçmaları nafile...
Rüzgar bu gün canına okuyor herkesin...
Nelerin intikamını alıyor oda belli değil.
Derin nefesler çektim birden,
Güzel bi histi ama kısa sürdü...
Bu his neydi?...
Aklım devreye girdi,kalp sustu bi kaç saniye,
Üşüdüğümü anladım o an...
Çok yalnız kalmak iyi gelmez ya bazen insana...
Çok (d)üş-(ü)mek.
Başladığım yerden bir başlangıç daha öyleyse...
Umarım çabuk gelmem bu sefer en başa...
Karışıyorum tekrar insanlığa,kalabalığa...

10.02.2010