Başlangıç

Düğümü çözen söz
noktası konulmamış o cümlenin
tam da kalbine mühürlendi...

"Seni seviyorum" ...

//

Sevdalı bir türkünün en yangınlı yerinde
Sus pus olmuş kalemim...

Nedensiz sandığım ne kadar sus varsa içimde
artık susmuyorlar...

İçinde fırtınalar kopan yüreğin
dudak düğümleri sebepsiz olmaz demişlerdi
ilk sevdaya düştüğümde gökyüzüne bakmak
martı kanadındaki mavi gibiydi

tas tamam aşk..

Doğruymuş...

Bir bebek masumiyeti gibi sevdalanınca semaya
o eşsizlik evreninde gördüğüm rüya
"bu o" dediğim repliğin hissiyatında
dokunsam aşk'ın ellerine
uykusunda ölür şair...

//

Ömrümden süzülüp giden bir yıl
Aşkın doğusundan ve inancın doğrusundan
yüreğine mühürlü...

Öyle emsalsiz bir his ki sana sevdalanmak
Ecel gel al canımı desem gelmez...

//

Ömrüme sevmeler biriktirdiğim yalnızlıklarıma
Seni bulacağım günü düşleyerek kanaat ettim

Bilseydim,
Bulut düğümleri atardım
çocukluğumun ilk hissiyatlarına...

Bilseydim yüreğime yangın olacağını
Usul susmalar biriktirirdim aklımın tenhalarında...

Ömrümün en renkli baharının senin ellerinde yeşereceğini bilseydim
Yalnızlığımdan yanlışlar biriktirmezdim yaşanmışlığıma...

//

Hiçbir şey ile tarif edemiyorum yürek kelamımı
Aşk desem,
Sevgi desem,
Bir yanı eksik bütün manaların...

Hani yetim bir çocuğun babasına duyduğu özlem gibi
Öksüzlüğünün acısı gözünden düşen yaş gibi; yangını yüreğinde!

Ahh sevdiğim!

Seni sevmek ne kadar eşsiz bir his...

//

"Bugün sana mühürlenmenin ilk günü"

Sevdamı koyup cebime
Bir ömür mutluluk arzusuyla
yakmıştım bütün geçmişimi...

Bugün küllerinden doğan adamın
tas tamam ettiği sevdalı bir yılın
mutluluğunu kucaklayacağız el ele...

Sevdiğim...
Nice senelere...