Belki

Belki severdiniz kuşları,
Kanatlanıp gitmeseydi umutlarınız
Anlayabilseydiniz çocuk olmayı
Büyürken bu kadar acıtmazdınız
Dokunabilseydiniz kitaplara
Evleriniz bu kadar karanlık kalmazdı
Aydınlığa açılan bir çok kapı varken
Kapılar ardında saklanmazdınız
El olabilseydiniz yarınlara
Ele güne muhtaç olmazdınız
Mavisine denizin,
Yeşiline ağacın,
Turuncusuna güneşin,
Her rengine doğanın
Dönmeseydiniz sırtınızı
Böyle griliklerde solmazdınız
Miş gibi icraatlarınızı
Elinize yüzünüze bulaştırmasaydınız
Gerçeğe bu kadar özlem duymazdınız
Bu kadar sığ kalmazdı denizleriniz
Cesaretle açılmayı başarabilseydiniz
Sarmadığınız kollarda
Yeşerebilirdi tebessümler
Dost olmayı becerebilseydiniz
Güzel bakmak, güzel konuşmak dururken
Kem gözlerinizde susturdunuz
Güzel yürekli insanları
Ahını aldınız
Gurbete sürgün nice gözyaşının
Usul usul koynunda gizlendiğiniz
Yalanlara sarılmazdınız
Doğruyu kıble bilseydiniz
Belki sevmeyi becerebilseydiniz
Başka bir dünya mümkün olabilirdi
Belkilere meyletmeseydik
Alnı ak yarınlarda belki buluşabilirdik...