Belleğinde Kalan Ben...

Hem görmek istiyorum,hem görmemek,
Hem sabretmek istiyorum,hem de beklememek,
Hem zehirlenmek istiyorum,hem de ölmemek...

Vaktinden önce çiçek açmaz bilirim,
Oysa zamana küskünüm bugünlerde,
Her acının ardında bir şifa,bir su arar içim,
Yangınım denizlerimden büyük bu mevsimde...

Boş kül tablası kalmadı evin köşelerinde,
Hiçbiri derman olmadı hücremde,
Alabildiğine zehir vardi bünyemde...
İçtiğim en acı sigarasın sende...

Ne paraya isyan ettim ne geçen vakte,
İstediğim gül cemalini izlemekti sadece,
Oysa sen erteledin beni,
Zamansız ütopyaların gelmeyen takvimlerine...

Kalmadı hiçbir şey bir resminden öte,
Bir köfte hayaliydi boş ekmek sadece,
Aşk açlığıydı bu tende kara leke,
Doymadığım bugünde ne yarınlar gizliydi...

Şimdi geçmişin tortusu gözlerimde,
Sonbaharın işkencesi hala sinemde,
Sustuğum sözler ise ezberimde,
Adın ne kadar temiz ama için kirliydi...

Yeni bir hayat şimdi,sana vaad edilen,
Sorunsuz huzurlu bir yaşam sana dilenen,
Bir bıçak gibi ayrılık,sensizlikle bilenen,
Belleğinde kalan ben,''O şen şakrak biriydi''