Ben Bu Şehirden Giderken

yavaş yavaş geriledi adımlarım sana
umutlarım kayboldu geçen zamanla
kaybettiğim zamanda kendimi arıyorum şimdi
gözyaşlarına boğuluyorum her gece
ama unutuyorum...
en çok seven hangimizdik
hoş..ben bilmiyorum
ben artık seni tanımıyorum
gecenin zifiri karanlığında
soğuk bir kış günü yazıyorum bunları
bu şehirden gitmeden son kez bakıyorum
odamdan caddeye son kez görüyorum
kimsesizliğimi,çaresizliğimi...
seni beklerken zaman aktı
hayaller yıkıldı
umutlarım dakikalar geçtikçe parçalandı
sessiz bir fırtına gibi geldin ve gittin
gelişini farketmedim
gittiğinde kayıbım çok büyüktü...