Beni Deniz Tutar

kıyamsız bir ihtilâl gözlerin
fikrime işlenmiş
nakkaş belâsı...

bir ben kendimi sevemiyorum
şakaklarıma düşürdüğün yıldızları
avuçlarımda söndürüyorum...

gün iltihaplarken uykusuz yaralarımı
sustalı damarlarına yazdığım adın siliniyor
kılcallarından kan olup akıyorum...

dudaklarımda bestesi çoktan sönmüş bir sigara
evlât edindiğim bir gece daha...
dindirmiyor yağmurlar alnımdaki ateşi
ki gece;
kibarlığı elden bırakmayan
üçüncü basamak fahişesi...

makyajı akar mı?
yağmur yağsa
Tanrı ağlasa..
kurur mu?
bileklerindeki kiralık çizi izleri...
pas mı tutar?
kan mı tutar?
kir mi tutar?

sen...
öyle mavi bakma...
beni deniz tutar...