Bilmem Ki Nerdesin

Buz tutmuş saçaklarını bütün benliğimin
Buz dağına çarpıp paramparça olmuş
Gönül denizlerimdeki hasret gemilerim
Metrelerce kar altında mahsur kalmış yüreğim
Kar tâneleri bir bir düşerken tüm soğukluğuyla
Sensizliğe hapsolmuş şu çırpınan garîp gönlüm
Nerdesin sen ey güneş bakışlı yârim
Nerdesin sen sam yeli nefesli sevdiğim
Nerdesin sen kor tenli sevgilim nerdesin
Bekliyorum yaşam veren baharlarını
Bekliyorum çiçekler açtıran yazlarını
Bekliyorum karlar eriten alevli sıcaklığını
Bekliyorum, bekliyorum da sen nerdesin ey yâr
Nerdesin, nerdesin, bilmem ki nerdesin?
Uzak hâtırâlarda hep kaldı o tatlı ve şuh sesin

(26 Kasım 2006/ İstanbul)