Bir Asiye Köleleştirildiğim Gün

dün yine karşımdaydın
yüzün gülüyordu masumca
önce ellerime dokundun yavaşça
sonra elimdeki resme
yine gülümsedin
evet yine sendi resimdeki yarim sevdiğim nefretim
sözcüklerimin öbür yanı
biliyorum kaybedişim olacaksın yine
bütün kayıplarım gibi

dokunsaydın yüreğime bırakmazdın beni
vazgeçmezdin
bir asiye köle olmak niye ki
tabi ya her şey kaçaklıkta güzel
sahi taksaydın yüreğime prangalar
belki dururdu ateşi
yanmazdı böyle bu kadar
ve gitmezdin kalırdın bende

değecek kadar güzel mi bensiz hayatın
bu kadar özlem varken sana
tutabiliyor musun ellerini
sarabiliyor musun
ağlayabiliyor musun sarılarak
ama ben ....
....
yeter artık keşkelerime girme ya da keşkem olma
yakma içimi
hadi şimdi git

bir tarihin anahtarını kırıp
bırakıyorsun beni bilinmezliklerde
hadi git
zindandan duyulmaz sesler
duyulabilseydi
gitmene rağmen seni seviyordum derdim
aptalca
ve inanarak
şimdi git
bakma ardına

bir asiye köleleştirildiğim gün
bugün
şimdi git