Bir Hatıra

Tohum toprağa rüzgarla birlikte düşmüş
O kalbi sarhoş eyleyen köy güzelinin simasında
Yare dokunmuş alnına temizden mühür konmuş kondurmuş
Yariyle birlikte gözyaşı ıslaklığıyla karşılamış halini

Sulanmış göz bebekleriyle bakmış ela gözlü bahtına
O güzeli oturtmuş ece yüklü tahtına
Elini tutmuş toprak yürekli ve beyaz benekli
Koca yürekli yarinin yanağına dokunmuş yine benekli

O deryaya kavuşulan gün ve en sevilen mevsim sonbahardı
O Sultan da sever bu mevsimi, bu mevsimde verir sulu gözlere
Ve çok şükür tohum toprakla buluştu
Yarini gören ve elini tutan çoktan sarhoştu

Suya ihtiyacı vardı tohum ve toprağın
Meltemle esen yeşil yürekli toprağa
Ne güzel sevda ne güzel ahenk
Her yer her taraf ve her güzel renk buldu sevdada
Saldı sevdalı kendini sevdaya ve sevdanın mühürlü gözlerine...