Bir Karanlık Muhtaç Olduğu

-seninle biten tüm cümleler
yeniden başlar-

ve gözlerin bir vahiy denizin akşamlara indirdiği

tunç renginde ölebilir miydik
inanırsak neden olmasın

tek Istanbul düşledim hep
nefesi kar ayazı
tek Istanbul
iki kişi

ayrı zamanların aynı yollarına meftun

gitmeden dönebilir miydik
gitmezsek neden olmasın

ki bu dünyada bir Müzeyyen ablanın
bir senin dudaklarına bu denli yakışır
nakışlı Istanbul

uzaktan geliyor fayton sesleri bak
tüm ötanazi mutlulukları
gezinir damarlarımda

eşiğine geldiğim her kapıdan geçebilirim aslında
adamın masaya koyduklarından fazlasını
dökebilirim ortaya
belki de anlatabileceğim yerler bile bulurum
eğer aynı paralel, aynı meridyen üzerinde yaşarsak
eğer sen yaşarsan daima

kimsesizken kalabalık mıydık
çoğulken tekilsek neden olmasın

tak tak tak

gelen kim Yorgo

ışık

kapat kapıyı Yorgo

bir karanlığımızı tutmasınlar
bir onu bıraksınlar

bizim rönesansımız zifiri anlarda gizli...