Bir Kardelen Üşüyor Terli Yatağımda

Gün eskidi bak yine düşünüşlerimde
Nerede kaybettim dingin gülüşlerini
Harami özleminin kumlarında vakit sen
Yokluğun yağarken özlemli gövdeme
Sen eski bir anıca sarılıyorsun gönlüme

Güneş nicedir etkisini kaybetti buralarda
Eylül serin bir ıslıkça sarmalıyor arada
Coşkunun panayırları kuruluyor sokaklara
Renkleri ovuşturuyorum ben sabırla
Bir kardelen üşüyor terli yatağımda

Uzaklarda bir güvercin bakışı varlığın
Seni düşündükçe korkulardır sarıldığım
Güncesiz duruşmaların ağlarındayım
Gizleyemiyor çıplak ağaçlar gölgemi
İnsansız sokaklarda ben kayıplardayım

Al götür yüreğimi senden çok uzaklara
Hasret koysunlar sensizliğin ızdırabını
Varsın geceleri kokun yağsın üzerime
Yağmur bakışlarınla ıslanayım günlerce
Bir deniz kıyısında bulsunlar cesedimi