Bir Nefeslik Olsun,

Bir nefeslik olsun,
Bir solukluk değerim
Yok muydu? sende
Tek tadımlık yaşasaydın
Benimle aşkı,
Müptelası olmaktan mı korktun?
Seni sevdim ben işte.
Sadece bir nefeslik olsun
Kurmadın ki yüreğime
Aşkını bir sabah
Kaldırmadın seninle,
Tebessümlerinle,
Bırakmadın bir kere bakayım
Gözlerinden yüreğine,
En yüksek tepelerden akan
Çağlayanlar misali akayım.
Gönlünün en derin kuytularına
Ve ilaç olayım bana baktığında
Yüreğinde sızlayan sancılarına,
Seninle savaşta virane oldu yüreğim
Uçsuz, bucaksız, sessiz, sedasız
Bir o kadarsa ıssız ama seninleyim.
Öyle sevdim işte seni
Belki tek nefeslik olsaydın,
Ömrüm boyunca seni solurdum.
Aralamama bile izin vermedin kalbini
Bitap düştüm bende yoruldum.
Tek tabanca bıraktın lakin
Bir nefes aşkınla solutmadığın ömrümü
Beynime sıktın son mermini
Beynimi değil yüreğimi akıttın
Yine ayaklarına gurur dinlemeden
Yürütmeye kaldırdın küçücük ayaklarımla
Daha emeklemeden
Fazla bir şey istemedim ki
İki oda bir salon istedim yüreğinde
O da zaten kiralık
Çık dediğin zaman çıkardım
Belki bir ay, belki yüz yıllık
Pişman olacağın her şeyi yaptın
Fakat bir söz bekledim sonra senden
Sonunda bakmıştın gözlerime
Fakat bir kere yıkmıştın
Söylesene bana sen hiç sevdin mi?
Yoksa sana açılan her kalbi
Elinin tersi ile iteledin mi?
Bir nefeslik aşkını istedim senden
Fazlaydım değil mi senin ilgilendiğin
Bir öpücüklük, belki üç günlüklerinden
Adımlarca önde idim...
Eğer aşkından bir nefeslik verse idin bana
Bir ömür döndürecektim onu senin aşkına
Eğer bakabilseydin bir nefeslik aşkımın tadına
Bir soluk daha alamayacaktın en son soluğuna


Aşka âşık, sana âşık, suskun, safi bir yürekti benimkisi
Şelaleleri geçti gözlerim, bakmadın ki gönlümün prensesi
Kısmet dedik ama ukde kaldı, sanırım olmayacak senden ötesi


Anka...