Bir Sevda Yeşermekte

Kördüğüm anılar penceremde saksıda
Fütursuz bir sevda yetiştiriyorum
Toprağını eşeledikçe
Çürük tohumları avuçlarımda
Gece yarısı oniki sularında

Gün yüzü görmez penceremde
Umudum doğuyor tersi batısından
Saksımda ekili sevdam
Çürük tohumlarını yeşertiyor
Sabaha karşı bir sularında

Bir hengamedir başımda dolaşan
Doğan umuduma gölge çekiyor
Rengi griye çalan
Saksımın etrafında karartılı bulut
Müezzin sabah ezanında

Sabır geliyor birden ezanla yüreğime
Karartılı buluta karşı derin bir nefesle
Hoyrat bir ruzigar gibi esiyor nefesim
Saksımda yeşeren sevdamın üstünde tekrar umut
Gün yüzü görmeyen penceremde

Bir sevda yeniden gözünü açıyor
Pecerem gün yüzü görmekte
İçeriye giren ışık gözümü kamaştırıyor
Yeşeren sevdam çiçek açmış
Bir bahar vakti öğlen onikide