Bir Sırat Köprüsünde Yürür Yaşamak

gelen çoğu zaman bir insan değildir
o insanın getirdiği duygudur
bazıları mahkumiyeti getirir birkaç aşk sözüyle
ve kimi bir bakışıyla nefreti
bazıları özgürlüğü getirir gözlerinde
bakmaya kıyamazsın gözlerine
yüreğin titrer, mumlar tükenir gündüzün içinde
başaklar hiç kurumaz olur
baharlar bitmez dünya gezegeninde
kimi bir avuç mutlulukla gelir
ölümsüzlük iksiri gibidir her dokunuş
ellerinden tutmaya doyamazsın
bir sırat köprüsünde yürür artık yaşamak
bırakırsan düşerim dersin
mutluluğun gözlerinden düşer gibi
bırakırsam ellerini düşerim dersin
giden hiçbir zaman bir insan değildir, bilirsin
o giderse aşk da gider, mutluluk da, acı da
ve hatta nefret bile gider, bilirsin
artık seven herkes kadar korkaksın...

19.04.16