Bir Yaşam Özeti

(Var olmana armağanımdır dizelerim)

Hiç bilemedin derim, Yunus oluğunu.
Çile ile yoğurulduğunu
verdiğin ilk molada anladın.
Koşarken devrimlere,
koşarken aydınlığa,
koşarken ilim ile bilime,
bilemedin.
Son durağın, Mevlana'ydı.

Tanrıya tapar gibi taptın, yurduna.
İnsanlığa, aydınlığa,
en güzel yarınlaraydı koşmaların.

Unuttun sanki,
cebini , cepkenini.
Helal tek lokmaydı emelin.
Onu buldun, katık ettin umuduna ve
alın yazım! demedin.

Erenlere,
koynunda götürdün türkülerini.
Bağlaman, ellerinden taştı tezenenle.
Yüreğin çığlık oldu türkülerde.
Bir masaldan, bir destana giderken,
yoruldun.

(Esmer kıza yazarken dizelerini...
Vay gençliğe kurban...)

Unuttun bir yüreğin olduğunu şimdilerde.
Harflere,cümlelere sakladın kendini.
Kalemi kendine siper ettin de
unuttun bir can taşıdığını.

'Bir babama, bir de oğula eğildi başım' derken
Unuttun kendini.
Unutmadın baba olduğunu.

Bir gönülde dinlenmedin belki hiç.
Oysa yürekler açıktı sana.
Hazırdı gölge olmaya sıcağına.
Hazırdı sana kucak açmaya.
Hazırdı...
Dünyanın
herhangi bir ikliminde beklemeleri seçtin.

Soluklanmak istersen
bir dostun ikramındaki çayla,
kabussuz bir sabaha uyanmak istersen bir gün.
Beklentisiz,
kaygısız bir sabaha hani.
Gülümsemelere uyanmak istersen yani.
'İyi ki doğdun' demek için
Burdayım.

Dost ellerim sana doğru.
Bir yürek selamı bekleyen
gönül dostundan sana kocaman bir
MERHABA.

Not: Bu şiir türkiye görme engelli kitaplığı için ve görmeyenler için www.turgok.org stüdyosunda tarafımdan seslendirilmiştir