Birazdan Gidecek Kara Kuzum

Yağmurlu bir gündü,doğduğun gün.
gök yüzü ağlıyordu ama,
bana bayramdı,bana düğün.
sen ağladığında uzanmak isterdim hep,
gözlerinde ki kara bulutlara.
gök kuşağını açtırmak isterdim kara gözlerinde...

İlk benim adım söylemiştin,
ettin ettin diyerek dönmüştü dilin.
adımı eksik ama en güzel söyleyen sendin...

İşten eve erken gelmeme,mutluluğuma sebeptin.
hastalandığın da bizi de hasta ederdin,
yine bir gün annenin elini bırakıp,
merdivenleri tek başına çıkmaya kalkmıştın.
tabi düşüp kaşını yaralamıştın.
beni görür görmez ağlamaya başlayıp,
belimi yedi yerden kırmıştın...

Bilemezdin ki senin bir damla göz yaşın,
benim içimde iflahı olmayan sızım.
Sen ağlarsan ben kanatsızım.
sen üzülünce ben rahatsızım.
biliyorsun ben hassas adamım,
kolay yıkılmam ama,
öyle mahsun bakarsan yüzüme,
oracıkta oturur ağlarım kızım...

En güzel kokular baharda çiçeklerle gelir.
en güzel kızlarda bahar çiçekleri,
beyaz gelincikler gibi gelin gider.
bir günde hiç büyür mü insan?
ama sen sanki daha dün küçücüktün,
hemen bugün büyüdün.
ve geldi gideceğin gün...

Birazdan gelin gidecek kara kuzum.
saymadım kaç gündür yorgun,düşünceli ve uykusuzum.
kanatlanıp uçacaksın birazdan yuvadan.
sana sevgiler mutluluklar dualar gelecek ardından.
beni ilk baba edendin,
bana ettin diyen.
adımı eksik ama en güzel söyleyen...
bahtın açık olsun,yüzün ak UMRE'M...