Bittiğin Yerden Başla Şair

Yarını olmayan düşünceler peydahlıyorum gecenin ücra köşesinde
Sakıncalı dakikalardan faydalı kimlikler çıkarmak sana mı kaldı şair...

Göze gelmiş bir aşkın baharını yaşamadan
Kışında buz kesiği yanıklarla uğraşıyorsun
Şimdi temmuza yelken açmak varken huzurun sofrasında
Eylülün matemine sarılarak
saçındaki akları düşünmek sana mı düştü şair...

Oysa gözlerinde mutluluk vardı,ellerin cennet bahçesi
Dilinden söz kaleminden öz dökülürdü
Güneşli her sabaha
Kaybetmek acıtır bilirim...
Ölüm emroldu diye
Geceye küsüp güne susmak sana yakışır mı şair...

Gözleri bir katre suydu
İçtin...
Sesi ezan-ı mukaddes kadar berraktı
Taptın...
Teni misk-i amber misaliydi
İçine çektin
Onsuzluk ölüm derdin
Azrail gelmeden ölmeye mi yeltendin şair...

Hadi tut ellerinden yaşadığın hayatı
Aldığın her nefes şükretmeye sebeptir
Hatıralar yaşatır acıları,
acılardan mutluluklar doğur şair
Al kalemi eline
Bittiğin yerden başla şair...