Blöf Tadında Ayrılık

Bıçkın otobüs farlarının göz hapsindeydi;
yerle ölümcül vuslatına koşan yağmur tanelerini, usulca delen izmaritimin son nefesleri...

Düştüğüm yer geldi aklıma ansızın;
asfaltı yalayan son nefesleri görünce.
Ki
"Gitme kal"larla süslü "elveda"ları kalmışken geriye...

Düştüğüm yer geldi aklıma;
farların göz hapsini görünce.
Onca kalabalığın ortasında yalın ve yalnız bırakılınca...

Düştüğüm yer geldi aklıma;
yağmur tanelerinin ölümcül vuslatını görünce.
Ve
Bir "gel"in,
bir "git"e ve bir "bit"e evirileceğini unutunca...

-Bu arada
Düştüğüm yerde kalabilir miyim Sayın Kalabalık?
Hani uzatmasanız diyorum, Ayrılığa kurşun atarken "vedalar"a kiralayacağınız ellerinizi...