Boş Kovan

ziyade olsun sana hayat
bir yanım çocukken hala
diğer yanımın kokusunu aldın yakalarımdan.
anılar kesiyor gözlerimi
safkan bi kahve akıyor yanaklarımdan.
sığınacak bir yer bul bana şimdi
kör olası zaman geçmiyor tırnaklarımdan.

bakışınla çığlık kesiği attın boğazıma
geçit yok hıçkırıklarıma.
gözlerimin kesik renginden,
ılgıt ılgıt esiyor hain yelkovan.
ne zaman sen gelsen aklıma
ayrılıyorum cümlelerce sayfalara
dönmezsin bilirim
kıtalarca ezbere bildiğim gidişini
yapıştırıyorum yırttığım takvim yapraklarına.

bugün şiirlerden eylül..
serseri bakışların façasını atar kıyılarıma
Ya medet dedikçe hudutlarına
tökezleyip düşüyorum ayaklarının ucuna
gitme diye,
tüketme diye,
noktasını koyamıyorum cümlelerin.
bu şiir bitmese ya;
karışmasan tekrar yabancı dalgalara.

sancısını alıyorken kalemin
şiirin avuçlarında bir dirhem sevda kabuğu nasırlaşır
karanlığını alıyorken gecenin
lacivertinde kanayan bir ahudur çaresizliğim.
Bir düşün;
seni alıyorken bir kadın benden
kendi külümün ateşi yakıyor yüreğimi
yandıkça hiçleşiyor ayrılık denen zaman
intiharlar denedim,yaşanamayan
aşkı ölüm bildim tetiklere basılamayan..
hayat ziyade olsun,aşk aslında boş bir kovan.