Buhran

Birazdan doğranacak gece
- kör bıçaklarla! -
Ellerin ise hala telaşlı
Benzin inatla solgun...

Ve suskunsun
- ölüm kadar -
Odamın duvarları daha geveze senden!

''Neydi o hikâye?''
Anımsayamadım...

Sen karşımda bir heykel sabrıyla dururken
Ahengi kaçıyor cümlelerimin
Aklımın tapası atalı baya oldu!

Geç kaldın
- bir hayli -
Sabrımı, kahrımda boğdum be adam
Anlayamadın mı?

Öksüz bir çocuğun başını okşar gibi
- yarı ürkek -
Yaklaşıyorum sana...

Fazla mı hırpalayıcı oldu bu tavrım?
Konuş
Bir şeyler söylemelisin hemen!

/Söyle ki; yanan avuçlarım, bir mahşer uğultusuyla dolaşmasın bir daha saçlarında!/

Ama sen en iyi susmayı bilirsin
Unutmuşum!

Ve karanlık çığırından çıktı
Gölgeler meczupları oynuyor
Daha ürkütücü olamazdı
Birazdan bir kapı çarpılacak
Kana bulanacak gece
Yarın bizden bahsedecek tüm manşetlerde

Hadi son sözünü söyle idam mahkûmu yürekliliğiyle
- birazdan ölecek gibi -

...

Peki!