Bunalım

utanıyorum
yalnızlığımdan
suskun duruşumdan
çoğu zaman konuşmaktan
dinlemekten
dinleyememekten
sırra dalıp gitmekten
gidememekten
insanlardan
insanlığımdan
kalmaktan yoruldum
sürekli çabalamaktan
bir şeyleri savunmaktan
savunduklarıma inanmaktan
muhalefet olmaktan
inanmadıkları anlamamaktan
anlayamamaktan
bazen anlatamamaktan
çalıp çırpanlardan
çalınıp yıpranmaktan
öylesine yaşamaktan
hücre hücre kaybolmaktan
ölmekten yoruldum
buna rağmen nefes almaktan
günahlarımı düşünüyorum
düşündüklerimi günahlaştırmak
günahlarımı yaşamak
yaşarken günahlara gark olmak
ya sevaplarım
bilmiyorum ki işte
bilmemekten yoruldum
ölüyorum işte
yinede çoğu zaman
utanıyorum
insan olmaktan
tüm evren dahil
ve içindekiler ...