Çakal Mızıka Çalıyor

ruhların bataklığında bozuldu maya
başladı sıtma

yüzler marokenle kaplanmış
yelesi yasaklı kısraklar lodosun peşinden gidiyor
yelesi yasaklı kısraklar sesinin sustuğu yere gidiyor
suretler alınıyor, suretler satılıyor din pazarında

Pocono dağı eteklerinde
Episkopal Kiliseler'in çan sesinde
çepel ayakları secdede
çakal tülden pabuçlarıyla dans ediyor

bin yılın dölyatağındaki irinler
insanlıktan ikmale kalmış eli kırbaçlı gölgeler
kollarını bedevinin omzuna atıp resim çektirenler
mollanın dışkıladığı çölde diz çökenler
tabakların sıyrıldığı yerde atık bekleyenler
elleri etekleri öpenler çoğalıyor

çıbanı emip yaşamaktan başka neydi
bir yolculuk ayniydi kuyruk acısından yapılmış

kin inadına avuçlarına kadar
kükürt, gaz ve barut kokan gecede hayasız akın
öçten doğan tanrılar sızıyor tarihin çatlaklarına
çelikten bir çabayla yollar dipçik
yollar tekme tokat
uçuruluyor yarınların başı giyotinle
sayfalar kül salıyor

göz her zamankinden aç
söz her zamankinden keskin

ganimetli serüvenlerin sonuç bildirgesi
yarasalar, akbabalar arasında ucuz bir düelloda toprak
her raundun sonunda yeşil dalından düşüyor bir yaprak
halk kuytusunda, halk kış uykusunda
boşluğun karanlığından habersiz

o karanlık ki, etobur ölümün ağzı
dişlerini geçirip memleketin şah damarına
sıcak kan içiyor

halk kuytusunda, halk deliksiz uykusunda
çakal mızıka çalıyor

*Müsadenizle*