Cansız Fidan Söylemez Türküsünü

Çocuklar gibi
Koşmak isterken
Paris sokaklarında ben;
Renkli balonlar tuttu ellerimi,
Uçup gitti gövdem,
Bir kıyımın sofrasına.
Neden
Zaferi yüreğinde yaşayanlar
Neden düşürülür yere amansız?
Louvre müzesin'de
Tebessümü duvara haps edilen
Mona Lisa!
Champs- Elysees'e yol alan umutsuz
Ve yorgun emekçiler!
Şu dinmeyen şarkılarımıza
Kulak veren özgür düşünce!
Hangi ölüm
Yeni bir fidanı düşürürken yere
O en barışçıl umutları
Sürükler kutsal ülkeme?
Sen ey güneş ana
Yarınlar ekilirken toprağına
Şu Munzurun çığlıgı
Kaçıncı ölümün akşamında
Kime uzatır ateşe verilmiş ellerini?
Susarken özgürlük uğruna ölenler,
Kim ezber bozmadan söyler türküsünü?
Şimdi içimde gezinen hüzünler
Yeni filizlenen fidana yol alırken
Bir ses duyulur kıyısında ömrümün,
-Cansız fidan söylemez türküsünü.