Çaresizlik

Öyle bir yerdeyim ki
sıkışıp kalmışım hayatın tam ortasında..
Ne eylül de suç buluyorum
Ne ekimde, ne kasımda..

Biliyorum aslında bir tarafta mutlulukla, huzur bekler.
Diğer tarafta yaşanmışlıklar, hatalar..
Gözyaşları temizleyebilir mi vicdanımı?
Her değer verdiğim insan sırtımdan vuruyor oysa
kaçmak istiyorum buralardan, taştan, duvardan..
Güven(e)miyorum kimseye..

Yalnızlık;
Herkesten kaçtığım bi orası vardı.
- Yalnızlık, bile iyi gelmiyor artık.

Karanlık boşluğun içindeyim sanki
ne yolumu bulabiliyorum
nede etrafıma ışık saçabiliyorum.

İçimi kararttığınız için mutlu musunuz? Şimdi..

—

İnsan(lar) düşüncelerini gereksiz yerde söylerken;
Ağzından çıkan yada çıkabilecek olan kelimelerin diline çarptığının farkında olmasıdır.
Zaten farkında olmasa kelimeler boğazına dizilirdi..

25-Eylül-17