Cennet Ülkesi'ne Mektup

Ey Yusuf'un ülkesi..
Ey benim uğrana Yusuf'u kaybetmeyi göze aldığım Cennet Ülkem..
Rabb'imden bana vaadedilenim..
Sen rüyalarımdan gittin gideli
Ne rüzgârlar dokunur oldu saçlarıma..
Ne de sesini fısıldadı yağmurlar bir daha kulağıma..
Öylece kapanır oldu hayal pencerelerim..
Ardından ağlayan minik bir serçe kuşu..
Ayağında asılı kaldı senden kalma kısa mektuplar..
Dilinde yarım kaldı tüm masallar.. şiirler.. şarkılar..
...

Ey benim dilimden düşüremediğim makbul duam..
Ellerimi gökyüzüne açtığımda avuçlarıma nur diye dolanım..
Sağanak sağanak seni akıtıyorum kirpiklerimden..
Biraz hüzün dolu.. biraz ateş.. biraz tebessüm..
Alevleniyorum adını andıkça dilim...
Kaf.. Elif.. Nun.. Ayn.. ve işte yine Nun..!
Küllerimi topluyorum sonra doğrulduğum yerden..
...

Ey benim.. ey senim.. ey adını yere göğe sığdıramadığım..
Yakup'un gözlerine şifa olan kutsal toprağım..
Yasını tutuyor şu günlerde siyah gözlü ceylanlar..
Ceylanların ardında pusuda bekleyen hain kurtlar..
Sonra kervanlar geçiyor yüreğimden..
Kurumaktan çatlamış dudaklarını ıslatacak bir yudum su arıyor küçük bir kız..
Gidişinden hâlsiz, bitkin ve mecalsiz..
...

Şu günlerde susuyorum..
Susuşum sana.. susayışım sana..
Saksıdaki menekşemin yaprakları gidişinden solgun..
Kulaklarımda ayrılık şarkıları yankılanıyor hüzzam makamında..
Ve ellerin..
Ellerin celladı oluyor senin için büyüttüğün o rahmani sevginin..
İntihar müsveddeleri çıkartıyorum içinden..
Açmaya korktuğum çekmecelerin..
Çıkan kırmızı kaplı bir günlük oluyor her defasında..
Kapağı açılıyor defterin..
Gözlerin bir heyula gibi karşıma dikiliyor aniden..
Sensizliği yeniden yaşıyorum her satırda..
Kırmızı bir günlük..
Hem sen kırmızıyı çok seversin ya..
...

Gece dokunuyor sessizce yanaklarıma..
Bir annenin merhametli dokunuşları gibi..
Başımı yaslıyorum simsiyah omzuna..
Kuşlardan henüz haber yok..
Ayini yapılıyor yalnızlığımın..
Yanan mumun alevini seyre dalıyorum..
Öyle güzel salınışı var ki..
Gülüşlerini seyrediyorum sanki onda..
Sen gülümsedikçe teheccüde duruyor tüm kelebekler..
Kanatları ateş alıyor..
Kalplerindeki aşk, inanç ve teslimiyet büyük olsa gerek..
Canları çıkıyor daha ilk rekâtta..
Sol yanağının altındaki çukurovayı sel basıyor..
Panayırlar geçiyor yine gözlerimin önünden..
İsmin ve cismin necis adamlara sergileniyor..
Paha biçilmez mücevherler sunuyorlar..
Ellerin ve parmakların karşılığında..
Bilmiyorlarki ellerin benim sahibi olduğum tek seyirlik yerim..
Mahremiyet duygumun tek çatlama noktası..
Bakışlarım düşüyor ardından yere..
Bilirsin nazar değer diye yüzüne bakamam ki...

...
Umutlar yitik...
Efsaneler dolaşıyor kalbimin yamaçlarında..
Babilin asma bahçelerinden asıyorum tüm duygularımı..
Gözlerin sırça köşkü oluyor çekingen bakışlarımın..
Manastıra kapatıyorum senli düşlerimi..
Keşişliğe bürünüyor kimsesiz kimliğim..
(...) !!!

2014/Mayıs'
__________________
Gül Kadife Hatun'dan İnciler...