Çıplak Vals

" Bir kent dökülüyordu dilimden,öyle gri sevgili ! .. " diye seslenmeliydim arkandan ..

Adım adına sesli harflerini sunar,olabildiğince gözlerinin gardiyanlığını üstlenirdim kendimce ..

Dilimi kaç defa nefesimle düğümledim ki , gülüşünün dudaklarımda yaratacağı suskun tohumlarını görme diye ..

Bilirdim aslında ..
Kelimelerimin çocukça sana koşacağını ..
Ve
Anlardım ki ,
Hergün başka bir dil de ,yanında olma çabası ..

Yalnızlığının kanına girip söyleşilerim,defalarca başka yüzlerde bozguna uğradım,yetişemedim ..

Nefsine yenik düşmüş hayatın,bayat öpüşleriyle anlatılamazdın..

Ben seni;ayaküstü becerilmiş yasemin kokularının,canhıraş çığlıklarından sakınıp,beklenen yolcu kibirinden uzak,ülke olarak tanımladım geleceğimin aklına ..

Fikirlerimin dokunamadığı yerlerde,suskunluğumu ilan ettim hayatına ..

A f f e t !

Saçlarının kıvrılan karelerinde,mevsimlerin gülüşlerini benimsedim,söyleyemedim .. Yüzünün yarattığı binbir renkte , beyaza yakın düşüyordu silüetim..

( .. Sessizliğimin çıplak söyleşileridir.. Susmak sonradan ödenecek aşk borcu olur .. Olabildiğince seslenmekti gözlerine fakir niyetim .. Renksiz imgelerine kanma geçmişin .. Susabildiğim müddetçe sendeyim ! )