Çocuk
-Ağıt-
Çamurların içine bulanmış,
Sadece yüzü ışıldayan bir çocuk,
Gözleri mavi,
Dudakları dolgun,
Bir kolu yerin dibine batmış,
Ölümü kucaklamış,
Anne!
Kolum nerde?
Üstüme yağan bu kurşunlar ıslatmıyor bedenimi,
Ve çamur kokmuyor avuçlarım,
Senin bir gözün nerde anne!
Bu uçaklar benim uçurtmalarım değil,
Renkleri dilediğim renkler değil,
Bu bombalar rüzgâr gibi esmiyor,
Havalanmıyor uçurtmalarım.
Babamın başı neden yerde anne,
Vücudu neden ağırlaşmış,
Neden kalkmıyor yerden,
Kurtarsın beni bu bataklıktan,
Kolum çamura saplandı,
Gücüm yok benim anne!
Şu bacası tüten ev bizim değil miydi?
Neden yerle bir olmuş,
Pencerende açan menekşelerinde ölmüş anne,
Dudaklarını ıslatma!
Başımı gövdene yasla anne,
Bana çocukların ölmediği masallar anlat,
Bu ilahi güç göğe saklayacak bizi,
Biliyorum,
Güneş doğmayacak kentimize,
Üzülme!
Cennet'in nehirleri yıkayacak bedenimizi,
Asma yüzünü yere,
Babamın kanatları saklayacak bizi.
/İçime gömüldüğüm An'dır dedi adam,
Kalem kâğıda küstü,
Islak çocuklar dökülüyor dudaklarından,
Kalem karalamıyor umutlarını,
Lütfen!
Başını yere eğme/
Çocukların ölmediği bir masal da uyumak istiyorum.
arkadaşım yüreğien sağlık tebrik ederim seni... çok anlamlı bir şiir yazmışın.. başka bir söze gerek bence..ne diyeyim yeniden yüreğine sağlık
çocuğa ağıt,
Çocukların ölmediği bir masal da uyumak istiyorum...
gönülden katılıyorum
tebrikler şaire👍👍👍
İçime gömüldüğüm An'dır dedi adam, Kalem kâğıda küstü, Islak çocuklar dökülüyor dudaklarından, Kalem karalamıyor umutlarını, Lütfen! Başını yere eğme/
Çocukların ölmediği bir masal da uyumak
tebrik ederim
şiiriniz çok nefis olmuk kutlarım sayın dostum sana dostluğumu tarif edeyimmi.D O S T D E D İ Ğ İ N B Ö Y L E O L U R
Çağırmadan çıkar gelir, Dost dediğin böyle olur. Gönlündün geçeni bilir, Dost dediğin böyle olur.
Davete icabet eder, O gelince biter keder, Sözü doğru dili şeker, Dost dediğin böyle olur.
Varınla var yoğunla yok, Sen aç iken o olmaz tok, Arada bulunmaz yok yok, Dost dediğin böyle olur.
Acıyın çoğunu alır, Her acıya çare bulur, Dar günde yanında olur, Dost dediğin böyle olur.
Dostluğun SANAL,ı olmaz, Sahte dostlar dost bulamaz, Neden söz yerini bulmaz, Dost dediğin böyle olur.
Ömer Çetinkaya dostun, Ölenece dost tur kastım, Sözüme kalıbım bastım, Dost dediğim böyle olur...
Congeri 12.04.2006 Ömer ÇETİNKAYA
Çamurların içine bulanmış, Sadece yüzü ışıldayan bir çocuk, Gözleri mavi, Dudakları dolgun, Bir kolu yerin dibine batmış, Ölümü kucaklamış, Anne! Kolum nerde?
tebrik ederim
çok güzeldi