Çocuklar

Çocuklar

Daha ondokuz yaşındayım,
bir sevgilim bile olmadı
ellerim kitaplara kelepçeli
ve sırtımda Yokluğun yükü

Adım Ali ismail Korkmaz
Dünya için okuyorum
Halkım için savaşıyorum
Hak yolundan gidiyorum

Daha ondokuz yaşındayım
sızmış sinsice Gazlı sis
Tomalar barikat kurmuş
kulaklarımda çığlık sesleri


Adım Ali ismail Korkmaz
etraf kaçışmakta
yeşiller kap karanlık,ağaçlar sökük
insanlar yaralı

Daha ondokuz yaşındayım
bedenim acılar çekmekte
her tarafım kan revan içinde
Başımda Polisli yumruklar

Adım Ali ismail Korkmaz
Daha ondokuz yaşındayım
Geri dönüşü olmayan yerdeyim
Kavgamı size emanet ediyorum
beni Unutmayın Çocuklar.......
Beni Vurdular
Ben Şehit oldum