Çocukluğuna Küstü

Aşka düşenler mutluluğa yenik düştü
sevilmek bir hayal, yaralı bir düştü
Böyle anlatmamışlardı hayatı
içimde sevda yanığı esmer bir yürek
çocukluğuna küstü...

Ben yüreğimde demir parmaklık,
ruhumda pranga, hasretinin voltasında
vuslat tesbihi çekerken,
sen kim bilir hangi çakal sofrasında
karakterini eze eze meze,
sahte gülücüklü yarsın?

Sana da fazla geldiyse sevdam
üzülme,
cömerttir yüreğim
üstü kalsın!