Çok Özlüyorum Seni

Başımdan geçenleri sormaz oldun,
Hayatta nedensiz bir baharım soldu
Geçmişe ait ne kadar iz varsa,
Hepsi bir bir seninle doldu...

Yüzümde üzülmeye dair bir simge,
Kalbimde ağır ağır sokulan sancılar,
Söyle kimler kimler yaralar!
Kanatan sızlatan güllerimi...

Hiç kimseye anlatamadım,
Hiç kimseyle konuşamadım senin gibi.
Gülüp geçtiler hallerime
Alay ettiler,
Güldüler yüzüme.
Sende onlar gibi değilsindir diye anlattım dertlerimi...

Şimdi suskunlar,bozgunlar
Soğuklar her şeyleriyle.
Sen gibi olamadılar,
Aldırmadılar,
Anlamadılar beni.
Sana dokundu sadece kelimelerim...

Yoruldum belkide her şeyden,
Herkesten,her mekandan her gidenden,
Gitme sende eller gibi,
Gitme yıllar gibi,
Şaşırt beni mesela seninim de seni bırakmam de,
Ömrümün sonuna kadar yanındayım de mesela,
Hayran bıraktır kendine...
Görünce gözlerim yüzüm gülsün,
Gönlüm seninle süzülsün.
Seni üzenler hep üzülsün.

Vakit geçiyor kapılarım kapalı,
Martılar uçmuyor denizlerin sahillerinde,
Fırtınalar kopardı önceleri ve ben çok korkardım!!
Onu bile özler oldum biliyor musun?
Sen yokken bulutlar damlatırdı göz yaşlarını
Şimdi o da yok...
Gidesim de gelmiyor değil buralardan,
Senin yokluğun varlığının üstüne geçti,
Nerdesin çok özlüyorum seni.
Çok özlüyorum seni...