Dağ Beyi

gözyaşında tutsak yakamozum
akdenizim
gözlerim senden

ah dağ beyi
konuşkan bakışlarının
değmişliği varsa yüzüme
gece alnından dökülür
yastığımda daralır evren
kalbim yanlışlıkla atar
sana uzanmayacak ellerimin
göğe doğru uzaklaştığıdır
yerçekimi

düştüğüm ne denli maviyse
bir kulaç yukarıda
suyun sızısı
zan altında
ağır ağır
kıyıya vurur ruhumdaki yapboz
bir araya gelmeyecek parçalara dağılır

farkındaysan bakamam
kırk yıllık ben
beni bırakır
bir küçük kız kalırım
aşk yaşında

acılar geçer
bilmem kaçıncı şahsın şiirinden
kafiyesiz

aydınlık saçlarından bir umut uçuşsa
dalgalansa gelecek
yok yazılır zaman
bir daha bulunmamak üzere

seni sevmek
süzülüp sadeleşmektir
gözlerinde
gözlerin
hayatın herhangi bir yerine
sesli harflerin
sakladığı mutluluk

dilimin susma haddi
hazirandan sonra ölümden
ansızın aradığında
söyleyemem
dersaadetin türkülerini

ah dağ beyi
şehrin kelimelerinin başına gelen
en güzel şiirler sanadır
aşk işte
dağ gibi
denize karşı çıkmışlığı ömrümün