Damlacıklar 71-72-73-74-75

71

dizdim
dizdim
dizdim
kopunca ipi
dağılıp gitti
delikli bilyelerim...

72

ah çocuk
seninle ve sabahla ilgili
ne çok rüya bu
ben uyudum
sen de uyu! .

73

annemi doğuran bendim
kuru dallara çiçekler yapıştıran da ben
kuşlarla uçan bendim
bulutlara bakıp ağlayan da ben
bir yudum ışık uğruna
sönmüş bir yıldıza kibrit çakan bendim
kül olan da ben
haberi hiç olmadı annemin
yaşadığım hikayeden...

74

uzat boynunu
öpeyim kuğu
hiç öpen olmadı
benim de boynum uzundu!

75

bir yıkık duvara baktım
bir de kendime
fark yoktu aramızda
onun tuğlası,sıvası yerdeydi
benim ömrüm...
artık
rüzgarı tutamıyorduk ikimiz de...