Dem / re

Dem boşluğun haritasıdır
Kalbin çırpınışlarında


Demokrasiye inanmak, hak ile yoldaş olmak
Güzeli paylaşmak için bir lisan noktasıdır o. Acem dilleriyle bir ünlem


Olup ile bitendir o
Sosyalizmden yana edilmiş en güzel cümle, ‘layık olabilmek’

Adalet, gün batımı
Ve Doğan güneş ile beraber kardeşçe
Üleşebilenindir
Dem ola ki o vakit.gecenin bilendiği kadar her kalbe. Emeğin karanlığa saygı duruşudur
Her anın her anında.


Özgürlük adına o can yakıcı ağıt
Kulaklarında, ben değil. Sen O’sun.

Var olabilmenin bu mucizeviyatı içerisinde
Bahar ve renklerinin sana bu emektarlığı.
İhanet etmemek için var bu Çam kokusu.
Özünün hissiyatlarına er,
farklılık katmak istiyorsun madem bu alâ sofraya,
Sonra bakalım eşek var mı vuslatın diğer yanında?
-şeyler ile unutkanlığımızın şakır şakır ağlamaları-gözlerinden akan sadece bir damla. Bu yangına.

Bağlamadan çıkmayan bam telleriyiz
El ele tutuşmak utkusunu hiç kaybetmeyenleriz
Bir olmak Tanrıya mahsus
Eş olmak
Ve eşit.

Odak noktamız.


İktisadi manasızca idari hep bilim ve noksanlık ekseninde
Azık ve işitmek mücadelesinde
Toplum olmak içgüdüsüne aykırı
Bu insafsızlık
Ön yargı kırbaçları ne yazık ki küffar bezeli. Hiddet sal. Koca okyanus nasıl salarsan sal, kısmete dair bir iz mi? Keyfe doğal yollarla teşekkür etmek mi?

Depreme lal olmuş bir hakikat
Şiddet küfür adanmamışlık içinde birbirimizi ezen
Acınaklı ve savunmasız betonarme bağlar ile dişlilermizi an vahşi hallerimizle bir diğerimize sürten.
Süt’den
Süt’ten


Tek isteğimiz yuvamıza koşmak kanatlarımız iyileşti ise Uçmak
Olmadı sadece nefes alan kullardan olmak
Dur diyebilmek, meziyetine sahip her bir dinleti
Deminde ise birde, bardakta.
Seraptan aldığın yudumdan yeğ değil midir?

Konduk madem. Jönktürel olarak baktığımızda
Neyin içine düştüğümüzü
Ne kadar
nerede?
Ve zaman. -Bakmayanların gönlü legal halleri!
Size sesleniyorum
Aç bi ilaç/aşk ile
Niyet bu ya!  Açınca değil sen eşiği geçince önemli.


Ya karanlığa gebe ve hürriyet içinde istiklal, Deniz gibi vicdanı selim bir mevcudiyete sahip olup;
Mağrur mahcubiyetlerimiz altında
Düşlerimize en çok ağır veballer yüklediğimiz
Koca bir nesli korumak! (sevmek durağını kaçırdık çünkü)

Ya!
Hala dalgalanmakta ya!
-Tabureye vursaydınız tekme ayaklarım altından kahkahalarımla kayıp giderdi o vakit ormanlarımdan.
Eyyy! Gidi, nidalarınızla yok ettiğimiz demez idim en azından.

her bir Can’a 

Vakit vakit. 

  
Nispeten: neyi bu ömre sığdırmaya yetmedi 2 virgül arası mevcudiyetiniz. Neyi tıkıştırdı kursağınız, ruhunuza batarcasına.

 neden mânalandınız hiç düşünmediniz. 

çalışıyorsunuz diye sormaya tenezzül etmezdim mayalanmaya
Bir şiirden içinde asla aman denmez ama
Ya neden bu kadar teneffüs ettiniz.  Emek, bir karşı koyuş olmamalı doğaya . Ki yok etmek , bu kadar hunharca,zebanilerden bahsetmiyorum. Amaçsız savaşlarla, -devrim, bir debelenme süreci içerisinde kırık bir dişli.

hep daha eksilen

Hesap var olmaktan öte. Çünkü kalp 2 kere atar
Paylaşmak sanat. Bilim şükürdür aslında Tanrıya
 sahiplik inanmanın en bilişsel mucizesi. 

Çizgi buluşulacak mecbur kimsesize göre bile bir noktada. 

Yenik düşmek bir mesele dahi değildi. kirletmemek evet kalmadı bize. Biz tüketmeden tükendi, en çok ahlaki.
sistemler ezerek bazılarımızı silerek  korkularımızın açıklarında
Çoğunlukla mavi dalgalarla 
Peşinden sürükledi. bazen idealist ist duygularlan. 
Ya küreği çekerek
Ya işkence görerek
Git gide kirletmedik mi. -iyiye hayal yetersiz ise 3 metre öteye, suskun olur gecenin en arsız cırcır böceği. Yalnızlık çığlık kurban 

Olmak.. ne idi?  Olmamak daha mı iyiydi?


Sosyokültürel göbek bağlarımızı tarihten silme sürecinde olan kemirgenlere karşı bir isyan, sanırım önemli bir yer tutacaktır
Ay’a ilk adımı ile insanlığın bireysel olmayan sonsuzluk bakışı arasında
Başlamak!
kazanmaktan öte şirindir. Kaybeden aşktan üstüne sinenlerle.

-Seni zamanın hilalleri arasında 
İhlallerle bile olsa 

Sinyallerle dahi düşlüyorum.- Kazanan, Amstromg


maddenin tabiatı gereği ne kadar mukaddes ve bi o kadar duygudan yoksun bir azmettirici olduğunu
Unutturmamak önemlidir. Çiğ süt hastalık sebebi.Çürümek netice.  

Akbabalardan, özür diliyorum o harika canlılardan
Kendini kendi cinsinden savunmak hemde ölmeden
Korku asla ademi merkeziyetçi sığınaklar aramamalı. Tutunmak ile heyecan içinde tıkırdamak kapıyı
Açılsın diye,
Asıl layiklik buydu aslında.
Özür dilerken Hiç hata işlemediğimi bilmek istiyorum.Hep. Leş lokma olsa ne
Olsa olsa yazık o kuşlara.

Ahenk cumhuriyet olsa; su zerreciği ırmakta sınırdan geçerken mülteci 

Umut çantada

Damla 

O damla.

Vicdan teslim olmasa.

Geleneksel ile yaşanılan arasına durmadan köprüler kurardı, kırılgan bir ahlak, asıl’a ayna kadar yakın o dışgüdü ile ; adalet ütopya, ve öteki çokça.

değere nail olmak çok sonra berraklaştı gözümüzde.
önce Al-i, ve Ahali
Sonra coğrafya kader ve tarih. İsa yok Sonra kabil 

Bu kadar basitti.  -Yalın zaten avuçlarımda. Ve bakışların.

Değer kor olmasa yakmasa idi özümüzü. -bir ölümlüye aç gözlülüğünü anlamlandıramamak.  Yaradan suskun

Bundan mütevellit.

‘Hep eğitimden dem vururdu ve masaya kadehi, sertçe. Su çalkanırdı’

  


Mutlu olabilmek için vazgeçmemeli insan özgürlüğünden. Amaç, inanmaktan öte sadece saygı duymaktı. Ve olursa bir çatı
Hizmet, bereket ve sağlıklı bir döngüde en çok izini belli etme. Çabası. Bir tebessüm yada bir yıldız kayması.

Hiza yeterlilik ve tecrübe
Gaye ışık ve biraz ikram geleceğe. Gerektiği haller ile

Ve kadar.

Dengeye hicret tüm adımlarlan.

Milletler yok artık dünya şu haliyle led ekranlarla örülü, ekran öbür tarafa açık.
Düzen sadece görünmek mi yoksa
Kimin izlediği kimin umrunda! 

Zaten

Zeytin zeytin

Yağı vardı bir zamanlar önemli

“Ayıp” güvercinin ağzında.

Az olan niye hep ağırdı
Bir beyaz sayfa lazımsa diğer kefeye çokça dilemek mi lazımdı. Anlamadım!
İtaat’ da etmiyorduk oysa
icazet istemiyorduk, siyaset bir kere kurum olmalıydı. Kurum yapıyor sonra damalarda. Yaradılış ile medeniyet arasına demir örgüler

En azından

Örmüyor olurdu insan. Malum yoktuk çoktan. 

Kurmak’  yetenek kelimesi için

 Düşmek toprağa, yetişmek için insaflara,

israfile gebe

Ve bilimum Etkenler içinde Sen sadece isteyen olarak 

O bahçeye giden gelensin.

Dikkat karınca yollarına.

Hedef duyulmak olur dem zamanlarında..
mürekkebin rengi ahuzar maalesef ve çokça
-bu miras ve vicdan ağırlıklı bir konuydu ki
Ölüm kaçış
Ne yazık ki bir rüzgar 

Bir dokunuş mutlak olurdu.  

Bir dut ağacı gölgesi
Bir gülümseme görmek tütünü ektikten sonra
Getirdiğin soğuk suyu içmek.

Hayali bile her şeye değiyordu.


Emek ile saygılar.